Εγώ είμαι ο υπάλληλος που ξέρουνε οι πάντες
Κοιτάζω τους εργάτες αν χτυπάνε τις κάρτες
Τους βλέπω αν δουλεύουν ή αν ξύνουνε τους όρχεις
Το ρουφιάνεμα είναι ταλέντο, ή το `χεις ή δεν το `χεις
Το αφεντικό πρωί με κερνάει καφεδάκι
Η πιο ωραία ώρα που τα λέμε λιγάκι
Του λέω για καθένα το τι λέει και τι κάνει
Όσο υπάρχει η δουλειά, θα υπάρχουνε οι ρουφιάνοι
Ρουφ, ρουφιάνε
εισπράκτορα της Στάζι,
Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εμένα δε με νοιάζει
Ρουφ, ρουφιάνε
υπάλληλε της πλάκας,
Ρουφιάνο με φωνάζουνε και γελάω σαν...
Ρουφιάνος μια ζωή, τη μαγιά τη χαλάει
και βρίζει τη διεύθυνση που τα οικονομάει
Τα αφτιά έχει σαν κεραίες για την είδηση της μέρας
και συνδικαλιστής και εργατοπατέρας
Αυτό είναι το πιο δύσκολο κι ας φαίνεται αστείο,
να κάνω μια δουλειά, να πληρώνομαι για δυο,
να είμαι ο χαφιές, το σκυλί μέσα στη στάνη
μα όσο υπάρχει η δουλειά, θα υπάρχουν οι ρουφιάνοι
Ρουφ, ρουφιάνε
εισπράκτορα της Στάζι,
Ρουφιάνο με φωνάζουνε μα εμένα δε με νοιάζει
Ρουφ, ρουφιάνε
υπάλληλε της πλάκας,
Ρουφιάνο με φωνάζουνε και γελάω σαν...