Περνάς μπροστά μου μια στιγμή
και παίρνεις σχήμα και μορφή
κι αφού μου φέρεις ταραχή
γυρίζεις πίσω στη σιωπή
Το ίδιο όνειρο ξανά
μετά από μερικά λεπτά
κι ενώ η ανάσα σου μ’ απειλεί
γυρίζεις πίσω στη σιωπή
Μωράκι μου είσαι η αυγή,
γλυκιά αχτίδα πρωινή
και τόσο, τόσο σε ζητώ,
νιώθω απλά πως σ’ αγαπώ
Και τόσο, τόσο σε ζητώ,
νιώθω απλά πως σ’ αγαπώ
Έτσι γλυκά που με κοιτάς
και με φιλάς, μα προσπερνάς
κι ενώ εγώ παίζω τη σκηνή
γυρίζεις πίσω στη σιωπή
Μυστήριο που είναι η ψυχή,
πως την αντέχει τη φυγή
Και μ’ αγαπάει και νοσταλγεί,
γυρίζει πίσω στη σιωπή
Μωράκι μου είσαι η αυγή,
γλυκιά αχτίδα πρωινή
και τόσο, τόσο σε ζητώ,
νιώθω απλά πως σ’ αγαπώ
Και τόσο, τόσο σε ζητώ,
νιώθω απλά πως σ’ αγαπώ
Και τόσο, τόσο σε ζητώ,
νιώθω απλά πως σ’ αγαπώ
Και τόσο, τόσο σε ζητώ,
νιώθω απλά πως σ’ αγαπώ