Nee, je hebt nog steeds geen schouder
Om op uit te huilen
Je kijkt stiekem naar de mijne
Maar die is dag en nacht bezet
En ik zou je willen troosten
Met wat goed gekozen woorden
Maar misschien ben je met een zakdoek al gered
Als je ooit te zwak bent om aan te bellen
Bonk dan met je hoofd tegen de deur
Als de tv niet te hard staat
Kom ik naar buiten en ik sleur
Jou naar binnen
Bij mij naar binnen
En binnen een uur ben je op de been
Want medelijden
Wat medelijden
Stilt de pijn soms jaren achtereen
Het leed uit verre landen
Valt ons elke avond
Weer in gore kleuren lastig
Op onverschillig welk net
En wij wassen onze handen
En poetsen onze tanden
Vergeten het gironummer en gaan naar bed
Maar als jij je te beroerd voelt om in slaap te vallen
Bonk dan met je hoofd tegen de muur
Er wordt geen mens geholpen
Maar je ligt gegarandeerd binnen een uur
Buiten westen
Het rijke westen
Waar iedereen krijgt wat ie verdient
En medelijden is een luxe
Die niets kost en toch het leven leuk versiert
Iemand was in tranen
Over Afrikanen
Ze stonden feloranje
Bij de buurman in de tuin
Tevergeefs vertroeteld
Want de eerste nachtvorst
Kleurde zonder voorkeur alles even bruin
Voor de buurman verging die nacht de wereld
Voor de wereld gingen op die nacht
Weet ik hoeveel man verloren
Zonder buurman die aan hen dacht
Plak de pleisters
Op de wonden
Spuug druppels op een gloeiende plaat
En bewaar je medelijden
Maar voor jezelf als je voor de spiegel staat