Να γιατί τις νύχτες μόνη την αράζω
και με της φυγής μου τ’ άστρα κουβεντιάζω.
Να γιατί τα πίνω και παραπατάω
κι αν δεν ξημερώσει σπίτι μου δεν πάω.
Απ’ τη μια ο έρωτας, η νύχτα από την άλλη,
το πάθος τ’ αδιόρθωτο να δω πού θα με βγάλει,
τα χτεσινά τα λάθη μου τα ξανακάνω πάλι.
Απ’ τη μια ο έρωτας, η νύχτα από την άλλη.
Να γιατί τις νύχτες σαν τρελή γυρίζω
και τον εαυτό μου δεν αναγνωρίζω.
Να γιατί τα πίνω λίγο παραπάνω
και παραμιλάω για να ξεθυμάνω.
Απ’ τη μια ο έρωτας, η νύχτα από την άλλη,
το πάθος τ’ αδιόρθωτο να δω πού θα με βγάλει,
τα χτεσινά τα λάθη μου τα ξανακάνω πάλι.
Απ’ τη μια ο έρωτας, η νύχτα από την άλλη.