Όπου θέλω πάω,
στα πόδια μου πατάω,
μεθάω, ξενυχτάω,
σε χίλιες αγκαλιές γυρναώ.
Όπου θέλω πάω,
κανέναν δεν ρωτάω,
παθιάζομαι, γελάω,
τις ώρες μου σκορπάω.
Είναι όμως κάτι που δε σ’ το `χω πει:
Μόνος σαν γυρνάω σπίτι το πρωί
νιώθω να με πνίγει ένα απέραντο κενό.
Δεν έχω, δεν έχω, δεν έχω
τίποτα, τίποτα, τίποτα, τίποτα να πω,
επάψα, έπαψα, έπαψα, έπαψα να ζω,
κόπηκα, κόπηκα, κόπηκα, κόπηκα στα δυο,
ξαφνικά εγώ δεν είμαι εγώ.
Όπου θέλω πάω,
στα πόδια μου πατάω,
φίλους συναντάω,
τις νύχτες στα μπαράκια τριγυρνάω.
Όπου θέλω πάω,
κανέναν δεν ρωτάω,
τρελαίνομαι, μεθάω,
γλεντάω, τραγουδάω.