Όλα τα παιδιά, τα παιδιά,
τα παιδιά, τα παιδιά του λιμανιού,
είναι αστεράκια τ’ ουρανού, τ’ ουρανού,
τ’ ουρανού, τ’ ουρανού, τ’ ουρανού.
Αγαπώ τα παιδιά, αγαπώ και τ’ αστέρια,
τ’ αστεράκια τ’ ουρανού, τα παιδιά του λιμανιού.
Μέσ’ στα λιμάνια θέλω να ζήσω,
με τ’ αστεράκια του ουρανού
και την καρδιά μου να την χαρίσω
στα παιδιά, στα παιδιά, στα παιδιά του λιμανιού.
Θέλω συντροφιά, συντροφιά, συντροφιά,
συντροφιά κάθε βραδιά,
ένα τέτοιο αστέρι με καρδιά, με καρδιά,
με καρδιά, με καρδιά, με καρδιά.
Αγαπώ την ζωή, αγαπώ τα λιμάνια
κι έχω πάντα μέσ’ στον νου τα παιδιά του λιμανιού.
Μέσ’ στα λιμάνια θέλω να ζήσω,
με τ’ αστεράκια του ουρανού
και την καρδιά μου να την χαρίσω
στα παιδιά, στα παιδιά, στα παιδιά του λιμανιού.
Κι όταν την ζωή, την ζωή, την ζωή,
την ζωή την βαρεθώ,
άστε με βαρειά να κοιμηθώ, κοιμηθώ,
κοιμηθώ, κοιμηθώ, κοιμηθώ,
κι αν φυσήξει βοριάς, κι αν με πιάσει μπουρίνι,
ο ουρανός του δειλινού, τα παιδιά του λιμανιού.
Μέσ’ στα λιμάνια θέλω να ζήσω,
με τ’ αστεράκια του ουρανού
και την καρδιά μου να την χαρίσω
στα παιδιά, στα παιδιά, στα παιδιά του λιμανιού.