Τι έχεις να μου πεις;
Είμαι εδώ για να σ’ ακούσω.
Ό,τι έχεις, να το πεις
κι εγώ θα τ’ αντικρούσω.
Δε σε φοβάμαι.
Όχι, δε σε φοβάμαι...
Φεύγεις τα βράδια
και δε λες πού πας.
Κι αν γυρίζω αργά,
κάνεις ότι κοιμάσαι.
Πάνε μέρες που δε μου ‘πες
πως μ’ αγαπάς.
Έχω μάθει τα κόλπα σου
και δεν πιάνουν πια...
Άσε!
Τι γίνεται λοιπόν;
Πόση υπομονή να κάνω!
Τα σημάδια των καιρών
μ’ έχουν κάνει και τα χάνω.
Και με λυπάμαι.
Ναι, με λυπάμαι...