Κρύο σκοτάδι σ’ένα απέραντο κενό
ν’αναρωτιέμαι ν’απορώ
τί μου συμβαίνει
κι εγώ εδώ σ’ένα δωμάτιο κλειστό
με θολωμένο το μυαλό να με τρελαίνει
αυτή η ατέλειωτη σιωπή
να μου τρυπάει τη ψυχή να μ’αρρωσταίνει
να ψάχνω πώς και το γιατί
ψυχή και σώμα λίγο λίγο να πεθαίνει
Έχω τρελαθεί μια σου λέξη ένα χάδι σου ζητάω
ένα άψυχο από σένα σ’αγαπάω
κι ας είναι ψέμα μα μου φτάνει για να ζω
Έχω τρελαθεί δεν ξέρω πια τι κάνω και πού πάω
σαν εφιάλτης μεσ’τους δρόμους τριγυρνάω
σε σκέφτομαι ακόμα σ’ αγαπώ
πόσο σ’ αγαπώ
Κάθε σημάδι με αρρωσταίνει πιο πολύ
δε καταφέρνω δεν μπορώ να δω τι φταίει
μένω εδώ παρέα εγώ και η σιωπή
σ’ένα ατέλειωτο γιατί που περιμένει
μαύρο σεντόνι η μοναξιά και στο κρεβάτι
της ψυχής το σώμα καίει
κάθε ανάσα απειλή αφού η ζωή δε διεκδικεί
δεν περιμένει
Έχω τρελαθεί μια σου λέξη ένα χάδι σου ζητάω
ένα άψυχο από σένα σ’αγαπάω
κι ας είναι ψέμα μα μου φτάνει για να ζω
Έχω τρελαθεί δεν ξέρω πια τι κάνω και πού πάω
σαν εφιάλτης μεσ’τους δρόμους τριγυρνάω
σε σκέφτομαι ακόμα σ’ αγαπώ
πόσο σ’ αγαπώ