Θέλω να πω ένα τραγούδι
που να μην μοιάζει με τα άλλα
Παρθενικές να βρω εικόνες
με λόγια ανείπωτα μεγάλα
Βαρέθηκα να λέω χρόνια
για πόλεμους φωτιές κανόνια
Για του φτωχού την δυστυχία
του πλούσιου την αδικία
Για δάκρυα που ξεχειλίζουν
Για αγαπημένους που χωρίζουν
Θέλω να γράψω ένα τραγούδι
τραγούδι ολόδροσο μεγάλο
Να βρω καινούριους παραδείσους
και μες στις νότες να τους βάλω
Κουραστικός θα έχω γίνει
να λέω όλο για ειρήνη
Για εκείνον που αφήνει εκείνη
Και για τον πόνο που δε σβήνει
Μιλώ συνέχεια για πόνο
Κι αντί να τραγουδώ ματώνω
Θέλω να βρω καινούριο θέμα
παντού το ψάχνω απελπισμένα
Είναι όλα έτσι φτιαγμένα
βουτώ την πένα μου στο αίμα
Και γράφω ένα ένα ένα
τ’ αληθινά τα πικραμένα
αυτά τα χιλιοειπωμένα
και τα χιλιοτραγουδισμένα
Θέλω πολύ ν’ αλλάξω θέμα
να δω την γη με νέο βλέμμα
Μα πώς μπορώ ν’ αλλάξω θέμα
αν δεν αλλάξει ο κόσμος θέμα