Ήχος κλεισμένος σε σταλαχτίτη και σταλαγμίτη,
ανάμεσα χώρος,
χώρος που αλλάζει διαστάσεις
ορατές με γυμνό οφθαλμό.
Τα πράγματα ζούνε την ηδονή της σιωπής,
την οδύνη της ομιλίας μας τη χαρίζουν.
Στη μαρμάρινη πλάκα γραμμένο το όνομα του προφήτη.
Εσύ πως τον μεταχειρίζεσαι τον προφήτη σου ;
εγώ, πρωί, μεσημέρι, βράδυ
τον αποκοιμίζω με ενέσεις καθημερινότητας.
Σε ηλιοχτυπημένους δρόμους
προσφέρεται υγρόν υπερθέν,
πυγολαμπίδες ρίχνουν κεραυνούς στην αλμυρή χλόη,
αλλοιώνουν τα ατμοσφαιρικά δεδομένα.
Μην περιμένεις τον αλέκτορα
να σου θυμίσει την άρνηση της πρώτης Άνοιξης,
μην αρνιεσαι πως κατέστρεψες την ισορροπία του τοπίου,
το μαρτύρησε η έκφραση της πετυχημένης φάρσας
τότε που το τοπίο έγειρε κι εσύ.