Ήταν μια στιγμή,
μια στιγμή στο κάτω κάτω,
που δεν μπορώ ν’ αρνηθώ.
Όλα στη σκιά
κι η ζωή σαν άδειο πλάνο,
για να χαράξεις βαθιά.
Ωστόσο,
δε θα με βρεις στα σημεία αφής.
Το σώμα λάθη δε συγχωρά.
Ακόμα κι αν θα με δεις
σε κυκλώνα φυγής,
το ίδιο σώμα θα αντιδρά.
Το σώμα λάθη δε συγχωρά.
Δεν μπορώ, δε μένω στο πάντα,
για πάντα, για πάντα να χάνομαι.
Δεν μπορώ, δε μένω στο πάντα,
για πάντα, για πάντα να χάνομαι...
Δεν μπορώ να ζήσω
με μνήμες που χάθηκαν,
με θολές εικόνες
μιας πράξης που τέλειωσε.
Δεν μπορώ να ζήσω
με σώμα που δεν αγαπώ.
Δεν μπορώ να ζήσω
με μνήμες που χάθηκαν,
με θολές εικόνες
μιας πράξης που τέλειωσε.
Δεν μπορώ να ζήσω
με σώμα που δεν αγαπώ.
Ήταν μια στιγμή,
μια στιγμή στο κάτω κάτω,
που δεν μπορώ ν’ αρνηθώ.
Όλα στη σκιά κι η ζωή
μια φάλτσα νότα,
για να την παίξεις σωστά.
Ωστόσο,
δε θα με βρεις στους καθρέφτες της γης.
Το σώμα λάθη δε συγχωρά.
Ακόμα κι αν θα με δεις
σε κυκλώνα φυγής,
το ίδιο σώμα θα αντιδρά.
Το σώμα λάθη δε συγχωρά.
Δεν μπορώ, δε μένω στο πάντα,
για πάντα, για πάντα να χάνομαι.
Δεν μπορώ, δε μένω στο πάντα,
για πάντα, για πάντα να χάνομαι...
Δεν μπορώ να ζήσω
με μνήμες που χάθηκαν,
με θολές εικόνες
μιας πράξης που τέλειωσε.
Δεν μπορώ να ζήσω
με σώμα που δεν αγαπώ.
Δεν μπορώ να ζήσω
με μνήμες που χάθηκαν,
με θολές εικόνες
μιας πράξης που τέλειωσε.
Δεν μπορώ να ζήσω
με σώμα που δεν αγαπώ.