Άχι άχι ακριβοχαιρετίσματα και ακριβοχαιρετώ'σε
και κατείχε αλιγουρευτα και μυστικά αγαπώ σε
και κάτεχε αλιγουρευτα και μυστικά από 'μενα
ώπα πως ελινάτεψε ο σεβντάς απου'χα με τα σένα
πως ελινάτεψε ο σεβντάς και περιπλέξανε κλώνοι
κι απ'ότε δεν εσμήξαμε θαρώ'ναι δέκα χρόνοι
κι απ'ότε δεν εσμήξαμε γαρύφαλλο μου αφράτο
δεν εμυρίσανε τα στενά τα πάνω και τα κάτω
απ'οτε δεν εσμήξαμε άσπρε λιγνέ μου κρίνε
δεν αναντράνισα να ειδώ είτε ντουνιάς δεν είναι
Απ'οτε δεν εσμήξαμε να σου δώσω ένα ρισο
δεν άνοιξα το στόμα μου ανθρώπου να μιλήσω
και ανθρώπου δε το θάρεψα και κανενός δε το'πα
και έμαθα το πως σαγαπώ ως και τση γης τα χόρτα
και έμαθα το πως σαγαπώ και συ το'χεις πωμένο
το κόκκινο χειλάκι σου το χιμολοιμένο
το κόκκινο χειλάκι σου εφίλησα το πορι
και θα σου φαίνομαι άσχημος βοσκός απού τα όρη