Παρασκευή καλοκαιριού
σε ψάχνω να σε βρω παντού, μάταιος κόπος.
Μες στην καρδιά μου οι μαχαιριές
και στο κορμί μου οι πληγές, κρανίου τόπος.
Προσεύχομαι στην Παναγιά
πριν ξεριζώσω την καρδιά να μην πονάει.
Που με παράπονο μου λέει
θέλει να ζω για να χτυπά, να σ’ αγαπάει.
Τι μπορώ να κάνω
για να σε βγάλω απ’ το μυαλό.
Τι μπορώ να κάνω
ν’ αντέξω αυτό το χωρισμό.
Δεν ξεπερνιέσαι,
δεν ξεπερνιέσαι δυστυχώς,
δεν ξεπερνιέσαι
και σ’ αγαπάω σαν τρελός.
Παρασκευή καλοκαιριού
και οι καμπάνες του καημού μ’ έχουν ματώσει.
Η σκέψη σου είναι καυτή
ψάχνω να βρω καμιά σκιά πριν με τελειώσει.
Να τη φωτίσεις Παναγιά
αν έχω πει λόγια βαριά να τα ξεχάσει.
Κι όρκο σου δίνω δυνατό
πως άλλη πίκρα στη ζωή δεν θα περάσει.
Τι μπορώ να κάνω
για να σε βγάλω απ’ το μυαλό.
Τι μπορώ να κάνω
ν’ αντέξω αυτό το χωρισμό.
Δεν ξεπερνιέσαι,
δεν ξεπερνιέσαι δυστυχώς,
δεν ξεπερνιέσαι
και σ’ αγαπάω σαν τρελός.