Εγώ είμ’ αυτή, αυτή που λέει
τα παραπονεμένα λόγια.
Εγώ που σε αγάπησα
και σαν θεό σε λάτρεψα,
εγώ είμ’ αυτή που σταματάει
του κόσμου τα ρολόγια.
Αν θα φύγεις, άνθρωπέ μου,
χάνω και τον εαυτό μου.
Ή τα μαύρα θα φορέσω
ή θα πέσω στη φωτιά του κάτω κόσμου.
Αν θα φύγεις, άνθρωπέ μου,
χάνω και τον εαυτό μου.
Εγώ είμ’ αυτή, αυτή που λέει
τα παραπονεμένα λόγια.
Κι εσύ μου δίνεις ύποπτα
φαρμάκι για το τίποτα.
Εσύ ’σαι αυτός που μου μιλάει
με λόγια χελιδόνια.
Αν θα φύγεις, άνθρωπέ μου,
χάνω και τον εαυτό μου.
Ή τα μαύρα θα φορέσω
ή θα πέσω στη φωτιά του κάτω κόσμου.
Αν θα φύγεις, άνθρωπέ μου,
χάνω και τον εαυτό μου.
Εγώ είμ’ αυτή, αυτή που λέει
τα παραπονεμένα λόγια.