Σαν το τσιγάρο που γιατρεύει τον καημό
θα σε φουμάρω
Πριν γίνεις ξένος απ’ το στόμα σου θα πιώ
τον χωρισμό
Τον πληγωμένο μου θα κρύψω εγωισμό
θα βγω στον δρόμο που δεν έχει γυρισμό
κι όταν ακούω τ’ όνομα σου θα πονώ
Εγώ δεν είμαι η αγάπη μιας βραδιάς
είμαι πληγή στο πίσω μέρος της καρδιάς
ούτε η λύση της δικής σου μοναξιάς
είμαι καρδιά που άξιζα να μ’ αγαπάς
Εγώ δεν είμαι κάποια πόρτα διπλανή
που την χτυπάς ν’ ακούσεις μια φωνή
είμαι η αγάπη που την λεν παντοτινή
κι ανοίγουν μόνο μια φορά οι ουρανοί
Μες στα χέρια σου πέθαινα
γιατί σ’ αγαπώ
Θα φύγω νύκτα την καρδιά μου να μην δεις
που `ναι κομμάτια
και τ’ όνειρα μου θα τα βάλλω σε θυρίδες
μυστικές
κι ας ήταν όλα μου αυτές οι αγκαλιές
κι ας με μεθούσαν τα φιλιά σου στις γωνιές
τόση ζωή δε χαλαλίζω για να σ’ έχω δυο στιγμές