Ο λεβέντης ο Ιταλός,
μια σωστή δουλειά δεν κάνει,
το λιοντάρι παριστάνει,
μα το σκάει ο χαζός.
Αιχμαλώτους στέλνει εδώ
και στην Αίγυπτο εκεί κάτω,
πάει κι ο στόλος του στον πάτο
κι έχει χάσει τα νερά,
mare nostrum μια φορά.
Στέλνει τους γνωστούς Κενταύρους
και τους Λύκους στα βουνά,
για να μη τους δει ξανά,
έμπλεξε και με τους μαύρους.
Κι έχει το κακό τριτώσει,
γιατί ετούτη τη φορά,
ο Νεγκούστα θα ξεσπαθώσει,
Ιταλέ μου φουκαρά,
σε προσμένει μια φορά.
Ο στρατός του πάει με τρόμο
για την ακροθαλασσιά,
κι απ’ τα δώδεκα νησιά
γρήγορα θα πάρει δρόμο.
Το ζυγό τους θα τινάξουν,
Ρόδος, Κάλυμνος και Κως,
τους φρατέλους θα πετάξουν,
από `κει κακήν κακώς.
Με τα δάκρυα στα μάτια,
δίχως σκούφια και φτερά,
με καρδιά χίλια κομμάτια
και με χάλια φοβερά.
Στα σοκκάκια θα γυρίζεις
όπως ήσουν μια φορά,
στο χωριό σου, στο χωριό σου
Ιταλέ μου φουκαρά,
ψευδοκαίσαρ φουκαρά.