Να ‘τανε Αύγουστος
στην Σαντορίνη πάλι
να ταξιδεύουμε με του φιλιού τη ζάλη
και το φεγγάρι να μεθάει από έρωτα
όλα τα βράδια μας να είναι αξημέρωτα
Και στης καρδιάς μας το μπαράκι
φιλί – φιλί να σε κερνώ
θαλασσινό μου αεράκι
να μ’ ανεβάζεις ως τον ουρανό
Να ‘τανε Αύγουστος
μες τις μικρές Κυκλάδες
και να χανόμαστε
σαν δυο τρελοί φυγάδες
μες της αγάπης μας τ’ ατέλειωτα τα πέλαγα
κι έτσι μαζί σου το χρόνο να ξεγέλαγα
Και στης καρδιάς μας το μπαράκι
φιλί – φιλί να σε κερνώ
θαλασσινό μου αεράκι
να μ’ ανεβάζεις ως τον ουρανό