Ο Πουνέντες ψιθυρίζει τ’ όνομά σου
σ’ ένα δάσος με κατάρτια καϊκιών,
κι ένας ήλιος ζωγραφίζει την καρδιά σου,
να `σαι Ισμήνη η θεά των χαλικιών,
να `σαι Ισμήνη η θεά των χαλικιών.
Θάλασσα θάλασσα, γυμνό κορμί μου,
Πουνέντε η ανάσα σου μες στη ζωή μου.
Ο Ιούλης σου γελά μες στο ποτήρι
είσαι θαύμα, ένα όνειρο ξανθό,
να `χα στόμα να σου πιω όλη τη γύρη
κι ας χαθώ μες στων ματιών σου το βυθό,
κι ας χαθώ μες στων ματιών σου το βυθό.
Θάλασσα θάλασσα, γυμνό κορμί μου,
Πουνέντε η ανάσα σου μες στη ζωή μου.