Καίτη Κουλλιά - Τα όνειρα Lyrics

Των ονείρων το συνάφι
Κακοσημαδιά και θειάφι
Έχει ξόβεργες και βρόχια
Και με τυραννά.

Ψάχνει τη φωτιά στη στάχτη
Βρίσκει κάρβουνα αναμμένα
Κι όσα κρύβω από σένα
Κι από μένανε.

Μα συ να γίνεσαι αφρός
Να κυματίζεις μέσ’ στο φως
Που `σαι κρινάκι του αγρού
Και ευωδιά του νάρδου;

Μα συ να γίνεσαι δροσιά
Αχ δάχτυλα ψηφιδωτά
Που `χεις τον ήλιο πρόσωπο
Φακιόλι το φεγγάρι.

Τά όνειρα δεν έχουν στόμα
Δεν έχουν μιλιά ούτε σώμα
Με ζυγώνουνε και πάνε
Γίνονται καπνός.

Απ’ της νύχτας το καλέμι
Παίρνουν σώμα κι οι ανέμοι
Φέρνουν χαλασμό και μπόρα
Φέρνουν τη φωτιά.