Τίνος είν’ το περιόλι τούτο πού κρατούμεν όλοι
που `χει το φραμολοάρι και τη γη(ς) μαργαριτάρι.
Βρε γεια σου, γεια σου, νιόγαμπρε, όπου την εκυνήγησες
αυτή τη ρούσα πέρδικα την όμορφη τριανταφυλλιά
Από ταξιδιού μου εκατέβαινα και στο περιόλι της την εύρηκα
τα βασιλικά της επότιζε και τους δυόσμους της εκορφολόιζε.
Σ’ όσους γάμους κι αν επήγα, τέτοια νύφη δεν την είδα
να `χει κούτελο φεγγάρι μια χαρά κι ένα καμάρι.
Απάνω στην τριανταφυλλιά έκαμε η πέρδικα φωλιά
και συλλογιέται η πέρδικα και σιέται η τριανταφυλλιά.
Από ταξιδιού μου εκατέβαινα και στο περιόλι της την εύρηκα
τα βασιλικά της επότιζε και τους δυόσμους της εκορφολόιζε.