Verse 1: Kaan Deniz
Boşuna gelmedik bu günlere, bi' bedeli vardır her zaman
Mutlu olduğun her anın acısı çıkar yani sonradan
Bunaldım, insanlara yaklaşıyom korkarak
Sevgi güzel şey katran olup ciğerlerime dolmasa
Bu sonbahar göz kapaklarıma yer etmiş bu son masal
Kalkıp koşardım hayallerime böylesine usanmasam
Utanma sen gururlan kalbim ev sahibi bu sonlara
Aklım çıkardı saç diplerinden huzuru koklasam bi' kez
Öldüm farkında değiller çünkü neşem yerinde
Tiksiniyorum birisi gelip geçer deyince
Sadece kafamı doldurunca rahat gecem
Rahat edemez onlar duygularını beceremeyince
Kabuslarımın başrolü, en temiz hislerimdesin
Saçların şarkılarıma konu, gülüşün geceme nispeten
Ben tek başıma yanarım acımı kimse bilmesin
Bu denli güzel yanmak bu gece tekrar istetir seni
Nakarat x2:
Yaşanmış onca şey sanki sade ibaret bi' filmden
Göz torbalarımı kirletenler uykularımı temizler
Tüm duygularımı kaybettim bi'şey gelmez elimden
Usandım sırtımdaki kahrın esaretinden
Verse 2: Kaptan
Canım kaç kere yandı, kadın kaç gece kaçtın?
Bu kalp yararsız artık başka maddeye bağlı
Yanımda durman için kader bi' yol çizmiyorsa
Beni n'olur birgün tekrar geri geleceğine rabbim inandır
Nasıl alır seni benden Allah'ın belası?
Kim derdi ki denizin en dibine batacak telaşım
Yürüyen bir ceset gibiyim gittiğinden beridir
Ne huzur belli burda yar ne cesedim ve naaşım
Kemiklerimi sızlatan kadın vaktim hiç yok
Aşktan ümit yok, bu ara sokaklar karambol
Beyin nöronlarıma şok verircesine bi'çok defa yok oluşlar yükledim
Bu bedenim artık acıya tok
Canım kaç kere yandı, başım ağrımıyor artık
Alıştım, bu şehrin sokaklarına bağırmıyorum aşkı
Yatıştı içimdekiler hislerim anlamsızlaştı
Neden çıkıp hikayeme bulaştın?
Nakarat x2:
Yaşanmış onca şey sanki sade ibaret bi' filmden
Göz torbalarımı kirletenler uykularımı temizler
Tüm duygularımı kaybettim bi'şey gelmez elimden
Usandım sırtımdaki kahrın esaretinden