Verse 1:
Araftayım seni bulmak için
Ne taraftayım? Kendimi sormak için
Bi taraftarım meşale yakmak için
Son haftayım seninle olmak için
Kanatlarım yok uçmak için
Ama kanıtlarım hayale dalmak için
Sana kanıtlarım bana inanman için
Amacın beni yemek için için, ne için?
Gökyüzü mavi
Senin gözün ona bakabilecek mi ki sahi?
Bir mütevazi bahar arifesiydi
Kalbini karattığın bir pazar ertesiydi
Yani
Ne kadar çok istersen, o kadar çile çekeceksin
Bunu göze alabileceksen
O kadar çok keyfini süreceksin istediğinin
Kaç birikim gerekir
Tekerine çomak sokana birikir nefretin
Gelemedi eşref saati bir türlü
Hüzünlü, mazlum, gariban şairimin
Nakarat:
Araftayım, son mizaçta sabrım
Ne taraftayım? Zor inançta hakkım
Unutulmaktan korkuyorum
Zor gelir, bir karara varamamak
Son değil, bir hataya dalmak
Unutulmaktan korkuyorum
Verse 2:
Fitili ateşler her söz
Alevi körükler güdümlü kem göz
Kıvılcım olsun, bir de ıslak köz
Biter mi tükürdüğünü yalayan dansöz?
Issızlaştı sır
Hadi uykuya daldır, zahiri olmayan duyguları
Hırsızlaştı, çığ misali büyüyüp
Kapıp kaçtı tüm kuytuları
Yakaladı kalp çalıntıları
Çevirir bak sabrın anahtarını
Yine toplar kaderin kırıntıları
Baştan yazar hünkar satırları
Kaltabanın ayak izlerini gören
Müdahil olmazsa bedelini öder
Ar damarını çatlatır öfken
İşte o an kader ağlarını örer
Yalancı mumları birbir söner
Ahval utanır, mayhoşa döner
Rüzgar tersten eser, sırları gizler
Akmaz der ya denizler
Nakarat:
Araftayım, son mizaçta sabrım
Ne taraftayım? Zor inançta hakkım
Unutulmaktan korkuyorum
Zor gelir, bir karara varamamak
Son değil, bir hataya dalmak
Unutulmaktan korkuyorum