nakarat :
uzak dur bana artık
tuzak gülüşünü yaktım
dur yüreğim yüreğim yüreğim kanıyor
verse 1:
ben yalancı dünyanın içinde bir yolcuyum
bu sefer sonuncuyum zararın sarhoşuyum
zarardan kaçardım hep kumarbaz oldum dünya
sarardım açmaz oldum teşekkür ederim
bu benle savaş neden bu benle çok çatıştın
zamanla çok yoruldum tamamda yok mu yolu
sıkıldım artık yeter kimseden yok bir medet
defolun gidin lan istemiyorum hayatımda
içimde sancı var elimde mektuplar
terkedip giderken düşünmeden vurdular
şimdi sana döndü işte tükenmez acılar
bilki yolun başındasın daha çok acı var
aşka meşke tekme attım birazda intikam
sen yalancı gülüşünü kullanırsın silah gibi
o kadar kolay değil harcanırsın inan
çünkü kadehten çıkan sözlerim bıçak gibi
verse 2:
Buralar artık soğuk her tarafta fırtına
Yolun düşmesin sakın varoştan sokağıma
sorun bende sorun büyük gözümde büyüttüm
özünde iyiymiş heh gözümde bitiksin
durmadan kaçıyorum insanların yolundan
durmadan içiyorum karanlık bir odada
sormadan geçemem sıkıntın geçti mi
oyuncak aramıştın usta başı ruhumda
ben her gece uçurumdan attığım umudu
her sabahta gurursuzca usanmadan dirilttim
susar dilim kemiktir kusar elim çeliktir
bu son karar senli benli yeterince keyifsiz
dur birazda olsa düşün
kurduğumuz hayalleri bataklığa düşürdün
sus anlamı yok artık
geçtiğimiz köprüleri dinamitle uçurdum