Öncelikle teşekkür hayatımı mahvettin
Bir iki fotoğrafa bakmaya beni esir ettin
Hani verdiğin sözlerin ve de yeminlerin
Hiç birisi yok şimdi elimde kalan resimlerin
Bakıp bakıp ağlıyorum geçen günlere
Ne kadar da mutluymuşuz baksana karelere
Yabancı kollarda avun sen bişey demicem
Gerçi diyecek bişey yok hiç geri gelmiycem
Mutluluk kapımı çalmaz oldu söyle nerdeyim
Şimdi sensiz ve yanlızım söyle neyleyim
Hatıraların var evimin her yerinde
Evden artık çıkmıyorum sen kokuyo her yerde
Esen rüzgar soruyorum mutluluk nerde
Aldığım tek cevapsa senden uzak bi yerde
Son perde evet kimse kalmadı yine yanlızım
Umrumda değilsin artık istediğinle yat kızım
Şimdi geçmişe bi sünger çekip geri geldim
Hayat beni kandırdı ben de onu yere serdim
Akılda kalıcı bikaç resim mutluluksa yoktur eşi
Bilmem mi ki ben eşimi yok ki hayır benim dengim
Mikrofon derdimi anlar başkası asla
Başka kimse olmasın giderim zaten aynı gazla
Aşk hayatımı mahveden üç harfli illet
Umrumda değil inan ki ne konuşuyosa millet
Resimlere bakıyorum mutluluğumu hatırladım
Bikaç senedir yoktu bende mutluluğun hatırası
Bu aralar düzeliyorum sanırım şimdi mutluyum
Çünkü kimse yok hayatımda gayet huzurluyum
Ne sancı var artık ne de başka bişey kalbimde
Sade boşluk bi zemin gayet iyi böyle de
Söylemek istediklerim vardı aslında
Aşk denen bi yaratık gece girer rüyana