O dost ki dostuna olmaya gafil
Savurur ömrünü küle döndürür
Başın dara düşse kalsan sersefil
Ağlatır gözünü sele döndürür
Koca çınar olsan düşer dalların
Göğe erişmeye kalmaz halların
Vefası olur mu ihmal kulların
Kırk yıllık dostunu ele döndürür
Yeter ki bir zeval gelmesin cana
Hatırdan geçerler atarlar yana
İyi seç dostunu düşmeden sına
Yakar yüreğini çöle döndürür
Elden gelen sille hiç zora gitmez
Bir dostun darbesi ölmeden bitmez
Sonradan pişmanlık fayda da etmez
İlk baharda solan güle döndürür
Der İlhami hatırından silene
Sözüm yoktur kadir kıymet bilene
Hiç dilim döner mi hakka erene
Zaten o dilini bala döndürür