Yollarım sarp yokuş aşılmaz olsa da
umutlar uzakta bağlanıp kalsa da
şehirler toz duman ve günah yuvası
karışır seslere bin yürek çığlığı
sarsılmaz yüreğim bir kale bedenim
karanlığın güne durduğu yer benim
****
Dağlanır masiva bin umman bağırda
geceden düşülür sabahın ardına
yarınlar yoğrulur çile ve sabrımda
yürürüm azm ile betonlar arasında
başım dik yüzümde nurdan bir tebessüm
ben bu şehirlere verilmiş bir sözüm