Bugün anlatacaklarım yine oldukça hisli.
Odamın duvarlarında yanlızlığın resmi.
Gittiğin günden beri, ben hala karamsarım.
Yoruldum be kadınım, aşka çektim resti.
Uzaktan görüntüm, benziyo bi şizofrene.
Yokluğunu nasıl anlatayım, aylardır kurak tene.
Bu denli sen olmuşken, biraz da hatrım varsa
Ne olur karşıma çıkıp bi başkası var deme.
Sen yanımda olduğunda, daim olur gülüşlerim.
Duygusallık değil ki bu, aşka karşı çok içtenim
Yokluğunu harmanlayıp, ciğerlerime işliyorum..
Ben yazarken ağlıyorum, kulaklarına işliyo mu?
Geçmişle pisli yolum, her şey sen gibi.
Ben yolunda aşığınım, sen bu kalbin ekseni.
Etrafında dönmekten yorulacağımı sanma sakın
Kendin olup dinle beni, bu duyduğun aşk seli.
Dumanlı hava sahası, odam çok karanlık.
Aylardır ağlıyor aşk, arkamızda bıraktık.
Gözlerimin rengini, yokluğunla beziyorum.
Velhasıl güçsüzüm ben, aşk tam bi bataklık.
Kızarmış gözlerimde saklı duruyo gülüşün.
Olmadığın her saniye, parçalanmış kalp üşür.
Oldukça ağır geldi, gül yüzünün uzaklığı.
Nerede görülmüş be kadın, yanan kalpten buz aktığı.
Gel, yanımda ol yeter, lütfen gel.
Yokluğun mutluluğa daim bi engel.
Yazdığım tüm şarkılar, olmayışının eseri.
Taşımam mümkün değil daha fazla bu derdi.