Bir gün sen ve daldaki o son yaprak
Son rüzgar için yanan son bir ağıtsınız
Gün batımlarında öyle küskün
Bir gün buradan çok uzak bir yerde
Gözlerin dalıp gider çok tanış bir yüze
O eski şarkı dilinde
Bakarsın yine o sisli yamaçtan
Eskisi gibi üzgün ve küskün
Bir gün belki bir ıssız gezegende
Yalnızsın ama özgür bir insansın
Rüzgarın sesini dinleyen