Βρικόλακες νεοάνθρωποι
προσκυνούν το σιδερόφραχτο ήλιο
ξορκίζοντας το τίμιο ξύλο
των πασσάλων της καρδιάς μας
Αχνοφέγγει το μέλλον μας
σαν άναμμα τσιγάρου σε αφέγγαρο βράδυ
κάτω από πυρηνικά ηλιοβρόχια
εκεί που φωτογραφίζονται
οι ακρωτηριασμένες ελπίδες
των εργατών όλου του κόσμου
Νεκροζώντανοι σε μια πόλη
κινηματογραφημένων αποστολών
οικοπεδοφάγοι νταβατζήδες
ξεσκίζουν τα σωθικά της μάνας γης
που αιμορραγεί ψυχανεμίζοντας
πάνω από τα κεφάλια μας
το τσεκούρι της εκδίκησης
Δημοσιογραφίσκοι με κροκοδείλια δάκρυα
γραφειοκράτες υπολογιστές
πλανητάρχες καίσαρες, ιεροεξεταστές
ξεπουλημένοι στη θεία πρόνοια της λεηλάτησης
μας γλείφουν τις πληγές στο λαιμό
με τη γλώσσα της φοβισμένης Έχιδνας
Εγκληματολογόντας, Σούρνοντας
Ξεπουλώντας γλοιωδικά, ρουφιανεύοντας
εγκυμονούν το καλούπι
του αυριανού ένστολου πολίτη