Τώρα που τα χείλη μας σμίγουν
τα λάθη μας σβήνουν
μη θυμάσαι, μη θυμάσαι,
μη θυμάσαι το χτες.
Τώρα που η ζωή μας γελάει
κι ο καημός δεν μετράει
μη θυμάσαι το χτες
σ’ αγαπώ να μου λες,
σ’ αγαπώ να μου λες.
Αυτές τις ώρες τις μεγάλες
που ‘ναι αργές σαν τις στάλες της βροχής,
αυτές τις ώρες τις μεγάλες
που δεν μοιάζουνε με άλλες
μη μιλάς, μη μιλάς, μη μιλάς να χαρείς.
Μη μιλάς, μη μιλάς, μη μιλάς να χαρείς.
Τώρα που τα χείλη μας τρέμουν
και οι όρκοι μας δένουν
μη θυμάσαι, μη θυμάσαι,
μη θυμάσαι το χτες.
Τώρα που καρδιές μας μιλάνε
κι όπου θέλουν μας πάνε
μη θυμάσαι το χτες
σ’ αγαπώ να μου λες,
σ’ αγαπώ να μου λες.
Αυτές τις ώρες τις μεγάλες
που ‘ναι αργές σαν τις στάλες της βροχής,
αυτές τις ώρες τις μεγάλες
που δεν μοιάζουνε με άλλες
μη μιλάς, μη μιλάς, μη μιλάς να χαρείς.
Μη μιλάς, μη μιλάς, μη μιλάς να χαρείς.