Τα βήματά μου, τα δικά σου ακολουθούν,
όμως, για σένα έχω πάψει να υπάρχω,
τα δυο σου χείλια, άλλα χείλια πια φιλούν
κι εγώ ελπίδες από σένανε δε θα `χω.
Δε σου γυρεύω τίποτα
και πίσω μην γυρίσεις,
τον οίκτο σου δε θα `θελα
όταν θα μ’ αντικρίσεις.
Τα βήματά σου, εγώ παντού θ’ ακολουθώ,
μα μην με βλέπεις, μην ακούς τον στεναγμό μου,
τώρα το ξέρω, σ’ άλλον λες το "σ’ αγαπώ"
κι έχεις τον έρωτα, ξεχάσει, τον δικό μου.
Δε σου γυρεύω τίποτα
και πίσω μην γυρίσεις,
τον οίκτο σου δε θα `θελα
όταν θα μ’ αντικρίσεις.