Σε ένα αίσθημα σιωπής είσαι κλεισμένη
στην αίθουσα αναμονής σε περιμένει
της μοναξιάς σου το αντίο και το δάκρυ
μη με κοιτάζεις παγωμένη σε μια άκρη
Μη με κοιτάς
Δεν βρήκες λόγια κι εξηγήσεις να μου δώσεις
δεν είχες χρόνο τώρα πια να μετανιώσεις
ήθελες μόνο κάθε δάκρυ σου να πνίξεις
και μ’ ένα χάδι στοργικό να με αγγίξεις
Μη μ’ ακουμπάς
Τις κρύες νύχτες που θα `σαι μόνη
κι όταν ο κόσμος θα σε πληγώνει
στη μοναξιά σου να μη καπνίζεις
στην ερημιά σου να μη δακρύζεις