Γιώργης Χριστοδούλου - Το κίτρινο πουκάμισο Lyrics

Ξανά πάλι εδώ στο κέντρο της γης
Στη μέση της απόλυτης σιωπής
Παρέα με ότι άφησες εσύ
Μια κίτρινη σου μπλούζα μια κουβέντα μισή
Μα τίποτα δεν βγαίνει κι αν σε θέλω

Ξανά πάλι εγώ να προσπαθώ
Να μη τηλεφωνήσω να φανώ δυνατός
Να πάψω πια να κλαίω σαν μωρό παιδί
Να πάψω να γυρίζω σαν θηρίο στο κλουβί
Γιατί τίποτα δε βγαίνει κι αν σε θέλω

Μα πες γιατί πες μου πως
Χθες το βραδύ ακόμα ήταν όλα αλλιώς
Και τώρα τι να δω το κίτρινο πουκάμισο

Κοιτάζω παντού σε κάθε γωνιά
Ρωτάω τον εαυτό μου τι δε πήγε καλά
Μα όπου και να δω ένα κίτρινο πουκάμισο

Καρδιές ζωγραφίζω καρδιές στο χαρτί
Μα είναι η καρδιά μου σπασμένη μισή
Κοιτάζω το ταβάνι μελαγχολώ
Απέραντο μου μοιάζει το κρεβάτι αυτό
Μα πουθενά δε βγάζει κι αν σε θέλω

Τι έχει αλλάξει μέσα σένα λεπτό
Κι έχω μείνει μόνος πίσω μένα πουκάμισο

Ξανά πάλι εγώ να προσπαθώ
να μη τηλεφωνήσω να σου πω αγαπώ
Γιατί τίποτα δε βγαίνει κι αν στο λέω

Μα πες γιατί πες μου πως
Χθες το βραδύ ακόμα ήταν όλα αλλιώς
Και τώρα τι να δω το κίτρινο πουκάμισο

Κοιτάζω παντού σε κάθε γωνιά
Ρωτάω τον εαυτό μου τι δε πήγε καλά
Μα όπου και να δω ένα κίτρινο πουκάμισο

Και πες μου πες μου
πες γιατί πες μου πως
Χθες το βραδύ ακόμα ήταν όλα αλλιώς
Και τώρα τι να δω
Ότι έμεινε εδώ
Ότι άφησες εδώ
Ένα κίτρινο πουκάμισο