Γιώργης Ξυλούρης - Τα μονοπάτια τα παλιά Lyrics

Τα μονοπάτια τα παλιά αμοναχός περνώ τα,
μα ‘χει τ’ αχείλι μου καημό κι όχι χαρά σαν πρώτα.

Να μπόρουνα να σ’ αρνηθώ, θα το ‘χα καμωμένο,
μα ούτε το λογισμό βαστώ, ούτε τη σκέψη σταίνω.