ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ
Με κούραση και λύπηση τρεις μέρες επληρώσα
μ` αυτά π` αλάργο ήσανε εδά κοντά σιμώσα
κι εκείνη η ποθητή στιγμή ήρθε στ` αλήθεια τώρα
και πρόσχαρη και γελαστή φαίνεται τούτη η ώρα.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ
Δυο ασκιανιάδες φαίνουνται και σιγανά σιμώνου,
ανέγνωρες, κι αμίλητες, τα χέρια ντως κι απλώνου
και πιάνουνται χεραγκαλιά κι ομάδι ξεκινούνε
κια με σπουδή και μ’εχταγή και βλέπιος πορπατούνε.
ΤΡΑΓΟΥΔΙΣΤΗΣ
Κι εφτάξανε στση πεθυμιάς το μαγεμένο τόπο,
εκειά που ξεθυμαίνουνε οι πόνοι των αθρώπω,
εκειά που κάθε όνειρο που σου `φηκεν οδύνη
χρυσαχτινοπερίχυτο κι ατόφιο ξεδιαλύνει.
ΑΦΗΓΗΤΗΣ
Στον τόπο ετούτο μοναχοί τσι μέρες επερνούσα
κι είχανε κείνο που βαθιά κάποτε πεθυμούσα
και με χαρά κι αλάφρωση οι μέρες εδιαβαίνα
κι όλο και πλια σιμώνανα στον ουρανό και μπαίνα.