Δεν υπάρχει τραγούδι που να μην σε θυμίζει
δεν υπάρχει μια νότα, δεν υπάρχει ένας στίχος.
Κάθε άδεια γωνιά μου η μορφή σου γεμίζει
και διαρκώς στο μυαλό μου της φωνής σου ο ήχος.
Πώς να μπορέσω να ησυχάσω
δεν σταματάς να με πληγώνεις,
βοήθησε με να ξεχάσω
στα όνειρα μου μη ζυγώνεις.
Δεν υπάρχουνε μέρες που να μη σε ζητήσω,
δεν υπάρχουνε νύχτες, δεν υπάρχουνε ώρες.
Κι όσους χτύπους τα βράδια στο ρολόι μετρήσω
τόσες και στην καρδιά μου οι βροχές και οι μπόρες.
Πώς να μπορέσω να ησυχάσω
δεν σταματάς να με πληγώνεις,
βοήθησε με να ξεχάσω
στα όνειρα μου μη ζυγώνεις.