Κι αν ορκίστηκα ν’ αλλάξω χαρακτήρα και καρδιά
από σένα να ξεφύγω να μην πληγωθώ ξανά
στην καρδιά να βάλω κόμπο και στα θέλω μου θηλιά
τα φτερά μου να ανοίξω να πετάξω μακριά.
Ρ
Πάλι θα έχω σκυμμένο κεφάλι
κι από τα μάτια θα τρέχει καημός
μα η εξάρτηση θά `ναι μεγάλη
μπροστά μου ρέμα και πίσω γκρεμός.
Πάλι το βράδυ θα πιω μέχρι τέλους
και οι στιγμές μας θα `ρθουν στο μυαλό
μέχρι το χάραμα θά `μαι κοντά σου
για μια αγκαλιά σου να παρακαλώ.
Τι δεν έκανα να φύγω από σένα να σωθώ
την ζωή μου να κερδίσω τον χαμένο εγωισμό
ψυχολόγους νευρολόγους κι’ όλα τα αγχολυτικά
μια για πάντα να σε σβήσω να ξεχάσω τα παλιά.