Η αγάπη έφυγε νωρίς
κι αυτή η φωνή της λογικής πως με σκοτώνει,
γιατί το δάκρυ της καρδιάς
μέσα σε μια ψυχρή ματιά παγώνει.
Έχω έναν κόμπο στο λαιμό
γιατί όσα ήθελα να πω δεν είπα,
τώρα για ποιόν θα τραγουδώ,
δεν έχω κάποιον να του πω μια καληνύχτα.
Πόσο πονάει η καρδιά που έχει μάθει ν' αγαπά μόνο εσένα,
πόσο πονάει η καρδιά που έχει μάθει να χτυπά μόνο για σένα.
Πόσο πονάει το φιλί όταν χωρίζει μια ζωή στα δύο,
πόσο πονάει το γιατί, γιατί να γίνει το μαζί αντίο.
Αυτή τη νύχτα η σιωπή
έχει ανοίξει μια πληγή που με ματώνει,
γιατί τα λάθη της καρδιάς
όποιος τα κάνει στη ζωή τα μετανιώνει.
Έχω έναν κόμπο στο λαιμό
γιατί όσα ήθελα να πω δεν είπα,
τώρα για ποιόν θα τραγουδώ
δεν έχω κάποιον να του πω μια καληνύχτα.
Πόσο πονάει η καρδιά που έχει μάθει ν' αγαπά μόνο εσένα,
πόσο πονάει η καρδιά που έχει μάθει να χτυπά μόνο για σένα.
Πόσο πονάει το φιλί όταν χωρίζει μια ζωή στα δύο,
πόσο πονάει το γιατί, γιατί να γίνει το μαζί αντίο.