Σέρνομαι απόψε κι όμως γελάω
με τη βροχή να μου γδέρνει το σώμα στους δρόμους γυρνάω,
σπάω άγριες νότες και τραγουδάω
με στίχους άδειους, σκοπούς θυμωμένους σκληρά σ’ αγαπάω.
Βαριά τ’ αρώματα της νύχτας και μεθάω!
Άλλο ένα βράδυ που ξενυχτάω,
στάζουν οι ώρες στου νου την κλεψύδρα κι εγώ τις μετράω.
Ρούχα δικά σου, παλιά, φοράω,
νεκρές αισθήσεις στο χρόνο ξυπνάνε... σκληρά σ’ αγαπάω...
Καίω τις μνήμες, στον καπνό πληγές σκορπάω
Άλλη μια πίκρα θα ξεπεράσω
κι αφού ουρλιάξω και σπάσω και βρίσω και πιω και ξεσπάσω
θα σε ξεχάσω και θα γελάσω
πάλι με γέλιο που πνίγει τον πόνο στα χείλια
θα κλάψω γιατί σκληρά να σ’ αγαπάω
δε θα πάψω...