Αυτόν τον κόσμο πια τον έχω μάθει
βλέπεις δεν είμαι όπως κάποτε παιδί.
Που ονειρευόμουνα πως όλα του τα λάθη
εγώ μπορούσα να τα φτιάξω απ’ την αρχή.
Κι αν δε το ξέρεις, κι αν δε στα `πανε ακόμα
άλλαξε ο κόσμος μα δεν άλλαξε η καρδιά.
Κι αν χτίσεις κάτι το πρωί πριν μπει το γιόμα
σου το γκρεμίζει απ’ την άλλη τη μεριά.
Άλλαξε ο κόσμος μα δεν άλλαξε η καρδιά μου
εγώ θα παραμείνω ένα παιδί ρομαντικό.
Που όλο θα χτίζω ένα κόσμο στα όνειρα μου
κι αν θέλεις έλα να μοιράσουμε στα δυο.
Αυτόν τον κόσμο πια τον έχω νιώσει
είναι γεμάτος απονιά και μοναξιά.
Και περιμένεις μήπως κάποτε σου δώσει
λίγη αγάπη και μια στάλα ανθρωπιά.
Μα κάνεις λάθος γιατί ό ο κόσμος είναι ξένος
και δε γεννιέται όπως βλέπεις μα καρδιά.
Κι αν θα το πεις πάλι εσύ θα βγεις χαμένος
τέτοια παιχνίδια είναι μόνο για παιδιά.
Άλλαξε ο κόσμος μα δεν άλλαξε η καρδιά μου
εγώ θα παραμείνω ένα παιδί ρομαντικό.
Που όλο θα χτίζω ένα κόσμο στα όνειρα μου
κι αν θέλεις έλα να μοιράσουμε στα δυο.