Δευτέρα, πρώτη μέρα στη ζωή χωρίς εσένα,
στο τραπέζι ο καφές μόνο για μένα,
άδεια η κούπα σου κι η θέση σου κενή.
Δευτέρα πρώτη μέρα, η σιωπή παντού στο σπίτι,
η καρδιά μου αφού το ξέρεις σου ανήκει
γιατί αλλάζεις τώρα εσύ διαδρομή.
Δευτέρα, αχ, θεέ μου πως μισώ αυτή τη μέρα,
εφιάλτης θα 'ναι από 'δω και πέρα,
τέσσερις τοίχοι και το βλέμμα στο κενό.
Δευτέρα δε θα έχω πια δική σου καλημέρα,
η απουσία σου με οδηγεί στην τρέλα,
δεν αντέχω μακριά σου δεν μπορώ.
Δευτέρα.
Δευτέρα, πρώτη μέρα που ξυπνώ χωρίς εσένα,
πόσο θα 'θελα να ήταν όλα ψέμα,
ένα όνειρο κακό που έχω δει.
Δευτέρα, ένα πιστόλι η μοναξιά με μια σφαίρα,
που την ελπίδα μου πηγαίνει παραπέρα,
κι εμένα στην καρδιά πυροβολεί.
Δευτέρα, αχ, θεέ μου πως μισώ αυτή τη μέρα,
εφιάλτης θα 'ναι από 'δω και πέρα,
τέσσερις τοίχοι και το βλέμμα στο κενό.
Δευτέρα δε θα έχω πια δική σου καλημέρα,
η απουσία σου με οδηγεί στην τρέλα,
δεν αντέχω μακριά σου δεν μπορώ.
Δευτέρα.