Sen olmasan ben olamam derdin
Yok edip kendini bedenimde kendini yerdin
Ve ben sadece seninim derdin
Ölürüm derdin yokluğun felaketim
Kaybolan vakti çalıp gece yarıları
Beni uyandırıp
Seni kendimden çok seviyorum derdin
Gözlerin gözlerime değince
Uyuşur beynim dörtnala içim
Sana koşuyor derdim
Sonra sarılıp usul usul
İçini çeke çeke
Yorulurdum, uyurdum
Nefesimi derin derin solurdum
Bak şimdi dört mevsim bir gün gibi geçti
Yollarımız birbirinden ayrıları seçti
O mektuplar, o hasretler
Geceler boyu sevişmeler
Bilmem ki neden ki
Sonunda ayrılık bizi seçti