Zaman benden aldıklarıyla derin yaralar bıraktı
Kalbim hep yazdı,dudaklarım kitli kaldı
gözlerimle karabulutlar kadar ağırlaştım
olduklarım bıraktı olamadıklarımla kaldım
geçmişten kalan yaşlarımın izlerini izledim
ve bende iz bırakanlar beni hep eksiltti
hayatıma kalıcı dertli bir izdim
İçimden ölenler bir daha dirilmedi
Giden dakikalar kadar mutluluklar uzak
aşk tanımsız bir manzaradır bazen seni aşkla boyar
bazen seni ayrılıklarla boyar
o emrini verir kader aldığını sana sunar
felek nereye değerse orayıı yaktı
söyle Hadi hangi aşk ölümsüz kaldı
taş kalpler mezar taşından farksızdı
ölümsüz denen aşkların kemikleri sayıklandı
Nakarat
Bir yaprağımı daha kopardı ellerim,herşeyden eksildim bu yüzden yarım kaldım
Sen Benden gittikçe birer birer azaldım,bardağımı taşıran son damlaydım
Denktir Sevinçlerim gözyaşlarıma
Verse 2
Hain Kader yeni uyanan duygularımı örter
kader iliklerime kadar hasretleri işler
gülerken bile gözyaşı döker gamzelerim
toprak gibi örtülür üzerime bütün dertlerim
elde ne kaldı aşka ve hakka dair
avuçlarımda ne kaldı umut ve hayale daiir
sabrım ilacımdı demiştim onuda kaybettim
kalabalıkta bile yalnızlığa soyunur içim
Onun sana dönecek umuduyla beklentilerde kalırsın
Dolarsın birikirsin yaşlarınla kaldırımlarda
Tam mutlu olacakken,mutsuz bırakırlardı
mutlu olacak yarınlarım benim kadar yarımsı
Hayatımın kirli sayfasını yırtmak isterdim
Uzaktan sevmek bir başkadır seven iyi bilirdi
onla tamamlanmışken birden gider eksilirsin
gözyaşlarımla akan nehir gibiydim