Verse 1
Karmaşık döngü çerçevesinde evet hüzünlüyüz
Mutluluğun bir dilim parçasını paylaştımı dünümüz
Sahidenden huzura gebeyiz yok dikensiz gülümüz
Zümrüt gönüller şimdilerde bak küle döndünüz
Cennet bahçesinden neşe getirsemde doymazsın
Dar kalbimin odalarında sana geniş yer açtım
Depresifi damarlarıma şiringayla işledin sen
Bazen güneş gibiydin gözümü alıyordun sen
Vuslat yakın halim yarım bana ağıtlar yakın
Berbat yıllarıma bütün azalarımla bağlıyım
Ve arzularıma ulaşsamda aksiliklere yakınım
Herşeye ırağım alın yazıma tekmede vur bakalım
Gözlerimi çıkar yerinden görmeyim manzarayı
Alıştık artık hayat sillesinle atışmayı
İstedik ya bazen ıssız diyarlara taşınmayı
Başaramadık maalesef ayakta dimdik durmayı
Nakarat
Boğuluyorum cihan okyanusunda
Buzullar gibi buz tutuyorum
Bulutlar kadar doluyorum
Tutunacak dal bulamuyorum
Ahvalim benim naçar
Kalbim benim toprağa bakar
Bahrıma saplanan bıçaklar
Gözyaşlarım derya kadar
Verse 2
Aslan yattığı yerden belli olur ya tıpkı onun gibi
İşte bellisin bak ince dal gibi Kırılan kalplisin
Sende kalbimin sevgi kanallarını kitleyendin
Suçluyum ben ve beni sen gaddar ettin sen
Yanardağ volkanları gibi her odamda yanıyorum
Ben sana artık yoruldum baktıkça yanılıyorum
Elledimde yatağın hiç soğumamış ne yazık
Duyduğuma göre fahişelikle ortak takılıyormuşun
Sen nabız gibiydin beraber hep atardık
Aralıkta Gel Kadın Bana Aralıksız Seveyim Seni
Yazdığım deste deste beste kağıtların bedeli
Onca ağaçtan çıktı ne tuhaf sen zararlı kadınsın
Yaşlarımın birikintisi kaldırımları meşgul etti
Ve bunlar senin içindi kıymet bilmedin
365 gün verdiğin ızdırab vebalini üstüne aldın
O kadın nasıl mahşerde hesap vericek ki ?
Bana arkamdan konuşan baki dost lazım değil
İnsalık bir gram damlamıyo bu hiç iyi değil
Eski Dostum şimdi düşman olur düşer gözümden
Baktığımda bıktım maskeli surat görmekten
Yaşantım bana siyah beyaz film şeriti sunar
Bu filmin içinde ben baş rollerde oynar
Bir duman gibi giderdi kaybedilen huzurlar
İçimdeki buhranı kürtajla asla alamadılar