Επιμελώδημα:
MCs εν υπνώσει, ειν’ η αφύπνισις!
DJs εν υπνώσει, ειν’ η αφύπνισις!
Έ! Είν’ η αφύπνισις!
Hip hopers εν υπνώσει, ειν’ η αφύπνισις!
(Αρτέμης)
Στρέφουμε οφθαλμούς στους ουρανούς,
όχι στο χώμα.
Το κρατάμε ακόμα.
Μας κρατά κι αυτό.
Όσοι θέλουν ή ζωή μας να `χει νόημα θνητό,
ας ενωτίσουνε το ρήμα:
δεν χωράμε σ’ ένα επίπεδο σχήμα!
Κοινώς, δε γυρίζουμε πρόσωπο,
κρατάμε ως πρότυπο,
τον Άγιο, τον Ήρωα και τον Φιλόσοφο.
Δε μας νοιάζει το ποιος είναι pop, ή hardcore
αλλά ποιος είναι στο black tight,
ποιος στο φως του Θαβώρ!
Δεν νομίζεις ότι ήταν στιγμή,
το θέμα του στίχου να πάρει άλλη τροπή
να γίνει στροφή,
πνευματική τροφή να δοθεί, καθώς
"ούκ έπ’ άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος";
Είπαμε για mc'ing, για dj'ing,
και `γώ δεν ξέρω τι άλλο
κι όμως πάλι κάτι λείπει.
Του Γεωργίου Βερίτη,
αν δεν πούμε την «Ικεσία»,
ο, τι κι αν έχουμε πει
δεν έχει καμμιά σημασία!
(Επιμελώδημα)
(Ευθύμης)
Ή αρχή του hip hop είναι ο λόγος.
Στήριγμα του είν’ ο ρυθμός
και δύναμη του ο δρόμος.
Όμως, όταν ο λόγος είναι κερδοφόρος
Το κέρδος γίνεται απληστία κι ή απληστία νόμος.
Τι γίνεται όταν κάθε καιροσκόπος
για πλουτισμό με κάθε κόστος ραπάρει όπως όπως;
Τότε ο λόγος του γεννιέται νόθος.
ο ρυθμός γίνεται βόμβος κι ο δρόμος βωμολόχος.
Τι πρέπει εκεί λοιπόν να κάνει ο κόσμος;
Ο κάθε ένας στο κενό των λέξεων στέκεται μόνος.
Πρέπει να πάει εκεί που πάει ο όχλος;
Και να πλανάται για πάντα ασκόπως
σ’ αυτό το σκότος;
Νομίζω πια πως έχει φτάσει ο χρόνος
ν’ αλλάξει ο τρόπος
που γεννά ραψωδούς αυτός ο τόπος
θέλω ο λόγος να `ναι φωτοβόλος
και ν’ αποδώσει καρπούς αυτός ο σπόρος.
Για να δω!