Tecellâyı cemalinden Habibim nevbahar âteş,
Gül âteş, bülbül âteş, sümbül âteş, Hak ü hâr âteş.
Şuâ-yı âfitâbındır yakan bil-cümle uşşâkı,
Dil âteş, sîne âteş, hem dü çeşm-i eşk-i bâr âteş.
Ne mümkün bunca âteşle, şehid-i aşkı gasl etmek,
Cesed âteş, kefen âteş, hem âb-ı hoşgüvar âteş.
Ben el çektim safay-ı hâtır u ârâm-ı cânımdan,
Safâ âteş, cefâ âteş, firâr âteş, karar âteş…
Ümîd-i âfiyet besler mi Es'ad yârdan hâşâ,
Saçar oldukça ol gözden nigâr-ı gül'izar âteş gül âteş