Δε μου `χεις πει τόσα χρόνια αν μ’ έχεις νιώσει
όταν σου μίλαγα για `κείνα τα κλουβιά
δεν μου `χεις πει την καρδιά σου που την έχεις δώσει
όταν κάποιο χαμόγελο σβήνει γελώντας στον ήχο
στον ήχο μιας πιστολιάς...
Δε μου `χεις πει τόσα χρόνια αν έχεις μετανιώσει
όταν τριγύρναγες σε φίλους για δικά μου δανεικά
άσε με τώρα να πιστεύω σ’ ένα όνειρο με δόσεις
και να γυρνάω την πλάτη μου σε όσους με ρωτούνε
πως θα γίνω μεσ’ τη νύχτα
μια σκιά...