Γύρισε ο νους πίσω στο χθες
με βρήκε αργά να περπατώ
μόνο σε κάτι γειτονιές
στην παγωμένη πόλη.
Δε μέ βαστήξαν οι καιροί
κι είπα το αντίο το στερνό
σε πανηγύρια κι αγορές
εκεί που τρέχουν όλοι.
Yπάρχουν δρόμοι της χαράς
που δεν φαντάστηκες ποτέ
σαν παραμύθια της γιαγιάς,
που δε στα λένε
και μονοπάτια φωτεινά
που όσοι βαδίζουν ταπεινά
μ’ αγγέλους τις νυχτιές
μιλούν και σιγοκλαίνε...