Τη στιγμή που θα ‘ρθεις περιμένω
στους αιώνες πιστή Πηνελόπη
και το νήμα στο χρόνο υφαίνω
μακριά μου σε ζουν ξένοι τόποι.
Σε καθρέφτες σε όνειρα είδα
να κοιμάσαι ξανά στα σεντόνια
κι ας χαϊδεύω τη πρώτη μου ρυτίδα
βιαστικά όπως φεύγουν τα χρόνια.
Δεν ξεχνώ
μα κι εσύ να θυμάσαι
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς,
μη φοβάσαι.
Οδυσσέα σε είπαν κι εσένα
τα καράβια που χρόνια γυρνάνε,
όσα γίνανε δεν πήγαν χαμένα
όσα έρθουν για μας να μιλάνε.
Δεν ξεχνώ
μα κι εσύ να θυμάσαι
σ’ αγαπώ, μ’ αγαπάς,
μη φοβάσαι.