Άλλαξαν τώρα οι συνήθειες οι παλιές
το δάκρυ το δάκρυ έγινε ανάμνηση του χθες
φτάνει το χέρι σου, το χέρι στο δρόμο σου να κρατώ
να σου λέω, να σου λέω σιγανά σιγανά πως σ ’αγαπώ .
Πέφτουν πέφτουν ψιχάλες δυνατές
και σκουριάζουν οι καρδιές οι σκληρές
Πέφτουν πέφτουν ψιχάλες
μα αδιάβροχο έχουμε τις αγκαλιές .
Φεύγουν οι μέρες όπως πάντα όπως πάντα βιαστικά
σημάδια αφήνουν πίσω τους και φιλιά
μια σιωπή μας τυλίγει που έχει τόσα μα τόσα να πει
χαμογέλα να λάμψει να λάμψει και πάλι η νύχτα αυτή .